Przedłużanie trwałości kwiatów ciętych w obrocie
Kwiaty przeznaczone do bezpośredniej sprzedaży powinny być cięte w bardziej zaawansowanych fazach rozwoju niż kwiaty przeznaczone do długotrwałego przechowywania lub transportu. W czasie obrotu, tj. w drodze od producenta przez kwiaciarnię np. poczta Łódź kwiatowa do nabywcy, kwiaty należy przetrzymywać w odpowiednich warunkach, tzn. w możliwie niskiej temperaturze, wysokiej wilgotności powietrza przy właściwej wentylacji. Do przedłużania trwałości kwiatów ciętych można stosować specjalne zabiegi oraz preparaty handlowe. Można też we własnym zakresie stosować odpowiednie związki chemiczne jako preparaty do przedłużania trwałości kwiatów.
Do zabiegów specjalnych należą:
■ Zanurzanie w gorącej wodzie końców pędów na kilka sekund. Zabieg ten przywraca świeżość kwiatom lekko przywiędłym, np. gerberze, lilakom, różom, złocieniom.
■ Przycinanie końców i pędów pod wodą, co zapobiega zatykaniu ^czyń przewodzących wodę przez pęcherzyki powietrza.
Impregnacja końców pędów przez 10 minut w roztworze azotanu srebra o stężeniu 1 g/l. Impregnacja chroni pędy przed zatykaniem wiązek naczyniowych i gniciem powodowanym przez mikroorganizmy rozwijające się w wodzie i naczyniach roślin. Zabieg ten może być wykonywany zarówno przez producentów kwiatów, jak 1 sprzedawców w ‘kwiaciarniach. Wpływa on korzystnie na trwałość ostrów chińskich, gerbery, goździków, mieczyków, Phalaenopsis, złocieni.
■ Kondycjonowanie kwiatów, tj. umieszczanie ich na krótki okres (od kilku minut do dwóch dni) w roztworach zawierających substancje odżywcze, bakteriobójcze i grzybobójcze oraz chroniące kwiaty przed działaniem etylenu. Stężenie tych substancji w preparatach do kondycjonowania kwiatów jest zwykle znacznie wyższe niż w preparatach przeznaczonych do ciągłego przetrzymywania kwiatów. Z tego względu preparaty do kondycjonowania kwiatów mogą być stosowane tylko przez krótki czas, później kwiaty należy przenieść do wody. Stosowanie ich przez czas dłuższy niż polecany może bowiem powodować uszkodzenia płatków lub liści. Z gotowych preparatów do kondycjonowania kwiatów na naszym rynku można nabyć Proflovit-81 -P, przeznaczony przede wszystkim do przechowywania goździków, ale może też być z powodzeniem stosowany do kondycjonowania przed sprzedaży goździków, lwiej paszczy, mieczyków, lilii. W Prołlovicie-81-P kwiaty należy kondycjonować przez 20—24 godziny, w temperaturze 18—20″C.
Kwiaty można też przetrzymywać od ścięcia, w przeznaczonych do tego roztworach preparatów handlowych. Obecnie można nabyć w sklepach cztery preparaty: Cerovit, Proflovit-Rosa, Proflovit-Univer- sal i Proflovit-Gerbera. Preparaty te należy stosować ściśle według instrukcji zamieszczonej na opakowaniu.
Jeśli przygotowujemy preparaty we własnym zakresie, to należy przestrzegać następujących zasad:
-rozpuszczać wszystkie składniki w możliwie czystej wodzie, najlepiej destylowanej lub odmineralizowanej, a w ostateczności przegotowanej i zlanej znad wytrąconego osadu;
-nie rozpuszczać składników preparatów w naczyniach metalowych;
-preparaty zawierające związki srebra rozpuszczać i przechowywać w naczyniach nie przepuszczających światła, preparaty te chronić przed dziećmi, ponieważ są szkodłiwe dla zdrowia.
Szczegółowe zalecenia odnośnie fazy cięcia i przedłużania trwałości kwiatów ciętych w obrocie wg. Poczta Gdynia kwiatowa
Pędy alstromerii należy zbierać, gdy pierwsze kwiaty w kwiatostanie zabarwią się. Liście alstromerii są bardzo kruche i łatwo łamią się. z tego względu w czasie zbioru, sortowania i pakowania należy postępować z nimi bardzo ostrożnie. Świeża alstromeria charakteryzuje się bardzo dobrą trwałością w wodzie, nawet do 3 tygodni. Alstromeria dobrze reaguje na preparaty do przedłużania trwałości kwiatów ciętych. Proflovit-Universal przedłuża trwałość kwiatostanów, przyspiesza rozwój pąków oraz wpływa korzystnie na zabarwienie płatków, ale jednocześnie przyspiesza żółknięcie liści.
Anturium cięte w j azie rozwoju zachowuje świeżość w wodzie od 2-3 tygodni do 2 miesięcy. U Anturium x cultorum najmniejszą trwałością charakteryzują się pochwy kwiatostanowe o ciemnoczerwonym zabarwieniu. W warunkach stresowych łatwiej ulegają one sinieniu niż pochwy o jasnym zabarwieniu. Sinienie wywoływane jest niedoborem wapnia w podłożu w czasie wzrostu roślin oraz niską temperaturą zarówno w czasie wzrostu roślin, jak i po zbiorze kwiatostanów. W temperaturze 7-9°C zmiany w zabarwieniu pochwy kwiatostanowej zachodzą bardzo szybko, z tego względu anturium powinno być przetrzymywane zawsze w temperaturze powyżej 13°C. Zanurzanie całych kwiatostanów w roztworze benzyloadeniny w stężeniu 10 mg/l eliminuje częściowo szkodliwy wpływ niskiej temperatury. Anturium jest bardzo wrażliwe na utratę wody. Brak wody powoduje szybkie więdnięcie pochwy kwiatostanowej oraz utratę połysku. Uszkodzenia mechaniczne pochwy (zadrapania, zgniecenia) powodują czernienie tkanki w uszkodzonym miejscu. Anturium należy więc zbierać ostrożnie i chronić przed przesuwaniem się i tarciem w czasie transportu i wszystkich prac związanych z obrotem. W USA stosuje się specjalne woski i emulsje do pokrywania pochew anturium (Carnauba, olej z nasion bawełny, parafina z polietylenem). Środki te ograniczają utratę wody oraz częściowo zabezpieczają pochwy przed drobnymi uszkodzeniami mechanicznymi. Do przedłużania trwałości anturium w USA poleca się azotan srebra w ilości 680 mg/l; końce pędów należy zanurzyć w jego roztworze na 40 minut, a następnie opłukać i umieścić w wodzie. Trwałość anturium przedłuża także przetrzymywanie końców pędów przez cały czas w roztworze kinetyny stosowanej w ilości 215 g/l.
Astry ścina się, gdy są prawie w pełni rozwinięte. Są one wrażliwe na brak wody, należy więc wstawiać je do wody możliwie szybko Po ścięciu. Kondycjonowanie kwiatów przez 15-20 godzin w roztworze azotanu srebra (25 mg/l), kwasu cytrynowego (76 mg/l) i sacharozy (20 g/l) w temperaturze 20°C wpływa bardzo korzystnie na trwałość kwiatów.
Kwiatostany należy ścinać, gdy 1—2 pojedyncze kwiaty są w pełni rozwinięte. Natychmiast po ścięciu pędy należy wstawić do wody można ich trzymać dłużej niż 10 minut no sucho, gdyż więdnie bezpowrotnie. Przed sprzedażą poleca się umieszczenie kwiatostanów w chłodni w temperaturze 2 C, w wodzie, na kilka przez noc.
Kwiaty cyklamenów należy wyrywać wraz z nasadą szypułki płatków korony jest wzniesionych ku górze. Utrata wartości cyklamenów polega na stopniowym przebarwianiu się śnięciu korony, opadaniu korony lub wyginaniu się szypułek Jeż l” nie dochodzi do zapylenia kwiatu korona cyklamenu stopniowo zmienia barwę, a następnie więdnie. W kwiatach zapylonych wzrasta gwałtownie produkcja etylenu i w kilka dni później opada cało nie zwiędnięta korona. Opadaniu korony można zapobiec, opryskując kwiaty tiosiarczanem srebra (AgNO, w dawce 170 mg/l + Na2S2O3X5H2O w dawce 993 mg/l). Opryskiwanie kwiatów roztworem tiosiarczanu srebra nie wpływa na trwałość ‘kwiatów nie zapylonych. Badania przeprowadzone przez A. Halevy’ego i in., (1984) wykazały, że trwałość ciętych cyklamenów można wydłużyć dwukrotnie umieszczając kwiaty w roztworze sacharozy (150 g/l) i azotanu srebra (30 mg/l), na 20 godzin, w tym 5 godzin w temperaturze 20°C i 15 godzin w temperaturze 4°C. Zabieg ten zapobiega wyginaniu się szypułek. Do przedłużania trwałości cyklamenów można także stosować roztwór sacharozy (50 g/l) z azotanem srebra (25 mg/l). W tym roztworze kwiaty należy przetrzymywać przez cały czas aż do zwiędnięcia. Cyklameny zbierane w fazie pąka, gdy płatki są wyraźnie zabarwione, ale skierowane do dołu można w ciągu 3 dni rozwinąć do fazy handlowej w roztworze sacharozy (50 g/l) i azotanu srebra (30 mg/l). Jeżeli nie mamy żadnych z wyżej wymienionych związków chemicznych i ‘kwiaty po zbiorze ? Q przetrzymywane w wodzie, należy naciąć żyletką końce szypu i umieścić je na kilka godzin w wodzie aż po nasadę kwiatu.
Kwiatostany cymbidium ścina się, gdy są rozwinięte. Trwałość świeżo ściętych kwiatostanów jest dobra wynosi od 3 do 5 tygodni. Kwiaty starsze, u góry mają mniejszą trwałość niż kwiaty górne.
Nie tylko decyduje wiek poszczególnych kwiatów w kwiatostanie, lecz także poszczególne kwiatostany pochodzące z tej samej rośliny.’ Najlepszą trwałością charakteryzują się odmiany średnio wczesne, ale wśród odmian średnio wczesnych są duże różnice odmianowe. Kwiatostany cymbidium są bardzo wrażliwe na etylen. Aby zapobiec niekorzystnemu oddziaływaniu etylenu na trwałość i jakość cymbidium, należy: przetrzymywać je w pomieszczeniach nie zanieczyszczonych etylenem, utrzymywać możliwie niską temperaturę od chwili zbioru aż do sprzedaży, usuwać kwiaty uszkodzone i starzejące się. Do przedłużania trwałości cymbidium można stosować cytrynian S-hydroksychinoleny (200 mg/l) z niewielkim dodatkiem sacharozy (10-15 g/l). Stosowanie tego preparatu zapobiega także wyginaniu się pędów cymbidium, co jest najprawdopodobniej wynikiem zmniejszenia się drożności naczyń przewodzących wodę.
Należy je ścinać prawie w pełni rozwinięte. Trwałość dalii jest niewielka, zwykle 4—5 dni. Pozostawienie liści na pędzie zmniejsza trwałość kwiatostanów. Wstawienie dalii bezpośrednio po ścięciu do gorącej wody (50°C) wpływa korzystnie na trwałość kwiatów. Do przedłużania trwałości dalii można stosować roztwór cytrynianu 8-hydroksychinoliny (200 mg/l) i sacharozy (25 g/l) (A. Łukaszewska, 1977) lub kondycjonować kwiaty przez 24 godziny w roztworze sacharozy (100 g/l) z dodatkiem środka bakteriobójczego, np. cytrynianu 8-hydroksychinoliny (200 mg/l) lub AgNO, (50 mg/l) (A. Łukaszewska, 1983).
Rośliny należy ścinać, gdy większość kwiatów w kwiatostanie jest rozwinięta. Na trwałość kwiatostanów wpływa korzystnie zanurzenie końców pędów bezpośrednio po zbiorze na 30 sekund w gorącej wodzie. Następnie kwiatostany umieszcza się w wodzie i transportuje również w wodzie. Trwałość kwiatostanów można przeduzyć stosując cytrynian 8-hydroksychinoliny (200 mg/l) i sacharozę (20 g/l), ale wpływ tego preparatu na trwałość dendrobium jest niewielki.