Od dawna obserwowano przyspieszone więdnięcie kwiatów ciętych. Amatorzy zaczęli prowadzić we własnym zakresie doświadczenia nad przedłużaniem ich trwałości. Najwcześniej stwierdzono, że przyczyną przyspieszonego więdnięcia ściętych kwiatów jest odwodnienie tkanek w wyniku szybkiej utraty wody po odcięciu od ukorzenionej rośliny. Podstawowym warunkiem utrzymania długo świeżości kwiatów ciętych jest umiejętne postępowanie z nimi po przyniesieniu do domu. Kwiaty po przebyciu długiej drogi od producenta do naszego domu tracą wodę, a często kupujemy je już nieco przywiędnięte. Kwiaty takie należy przed włożeniem do wazonu zanurzyć w całości w wodzie, np. w miednicy lub wannie. Po dwóch, trzech godzinach takiego traktowania odzyskują turgor, łodygi stają się sztywne, płatki są odświeżone i kwiaty wyglądają jak świeżo ścięte. Po wyjęciu z wody końce łodyg należy przyciąć 2—3 cm i kwiaty wstawić do wazonu z czystą wodą lub z dodatkiem preparatu przedłużającego trwałość kwiatów radzi Poczta Bydgoszcz kwiatowa
Ważnym czynnikiem wpływającym na trwałość kwiatów w wazonie jest dostarczenie im wody odpowiedniej jakości. W domu najczęściej nalewamy do wazonów wody z kranu, nie zastanawiając się czy jest ona odpowiednia dla przetrzymywanych w niej kwiatów. W zależności od źródła woda może mieć inny skład chemiczny, inny odczyn, może zawierać zanieczyszczenia organiczne, a także żyjące w niej mikroorganizmy.
Najlepszą wodą dla kwiatów jest woda destylowana, ale nie jest ona powszechnie dostępna. W takiej sytuacji najlepiej stosować wodę przegotowaną, ostudzoną i zlaną znad wytrąconego osadu. Szczypta kwasu cytrynowego powoduje jej zakwaszenie, co sprzyja przedłużeniu żywotności kwiatów.
Ogromnie ważną sprawą dla przedłużania trwałości kwiatów jest utrzymanie wazonów w czystości. Wazony przed każdym włożeniem świeżych kwiatów powinny być dokładnie wymyte wodą z detergentem (np. z płynem do mycia naczyń), wypłukane i wysuszone. Jest to konieczne, ponieważ w wazonie, w którym przez dłuższy czas stoją kwiaty, rozwijają się bakterie i grzyby. Ich rozmnażaniu sprzyja wydzielający się z roślin sok komórkowy zawierający cukry, które są pożywką dla rozwoju mikroorganizmów. W brudnych wazonach po. zostają zarodniki grzybów, które łatwo kiełkują i rozwijają się po wstawieniu nowych kwiatów. Rozwijające się vr wodzie mikroorganizmy wnikają do naczyń przewodzących łodygi, zatykają je, powodują przyspieszone gnicie łodyg i hamują przepływ wody przez łodygę.
Tym niekorzystnym zjawiskom starano się od bardzo dawna zapobiec. W tym celu dodawano do wody w wazonie różne dostępne w domu środki i substancje chemiczne, jak: węgiel drzewny, soda, sól kuchenna, płynny amoniak, alkohol, różne kwasy, barwniki, tabletki od bólu głowy, aspiryna, nadmanganian potasu, siarczan miedzi, gliceryna, monety miedziane i wiele innych. Dokładniejsze badania wykazały, że większość z tych środków w ogóle nie działa lub działa niekorzystnie na trwałość i jakość kwiatów ciętych. Kilka związków chemicznych wpływa jednak korzystnie na trwałość kwiatów w wazonie, przy czym optymalne stężenie tych związków, stosowanych pojedynczo lub w mieszaninach, zależy od gatunku kwiatów. Mieszaniny tych związków są powszechnie stosowane w preparatach przedłużających trwałość kwiatów ciętych. Najważniejsze z tych związków to: sacharoza (cukier trzcinowy lub buraczany), estry 8-hydroksychinolłny – stosowane często w medycynie do odkażania jamy ustnej i gardła, azotan srebra (dostępny tylko ze starych zapasów), preparaty hormonalne.
Można dodawać do wody w wazonie cukier (mniej więcej 2 łyżeczki na 1 I wody) razem z tabletką chinoksyzolu, chinozolu lub polopiryny S. Dodatek cukru do wody wpływa korzystnie na trwałość i jakość kwiatów, gdyż dostarcza dodatkowej energii do oddychania i innych przemian metabolicznych. Cukier nie może być jednak dodawany do wody bez jednoczesnego podania substancji hamującej rozwój mikroorganizmów.
Trzeba pamiętać, że końce łodyg nie powinny być zanurzone głębiej niż 2—3 cm w wodzie. Jest to ważne dlatego, że w części pędu zanurzonej w wodzie następują procesy gnilne i po 2—3 dniach ta część pędu zamiera i nie przewodzi już wody. Zanurzone w wodzie końce pędów roślin >należy więc przycinać co 2—3 dni. Po przycięciu łodyg należy wymienić wodę w wazonie i kwiaty umieścić w świeżej wodzie. Jeżeli stosujemy preparat przedłużający trwałość kwiatów, to wodę możemy zmieniać rzadziej, np. co 4—6 dni, w zależności od gatunku kwiatów. Dzięki takim zabiegom możemy przetrzymać kwiaty w wazonie przez kilka tygodni, z tym że ich łodygi będą coraz krótsze. Możemy wtedy zmienić wazon na niższy lub stosować .naczynia do układania kompozycji kwiatowych z kwiatów o krótkich łodygach.
Wazony powinny stać w takim miejscu w pokoju, aby kwiaty nie były wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, daleko od kaloryferów i innych źródeł ciepła, a także od kuchenki gazowej (ze względu na obecny w gazie etylen). Nie mogą to być miejsca narażone na przeciągi. Ruch powietrza, szczególnie ciepłego, przyspiesza transpirację (parowanie wody) z liści i płatków, powoduje zmniejszenie turgoru tkanek i przyspiesza więdnięcie kwiatów. Musimy też pamiętać, że im niższa temperatura i wyższa wilgotność pomieszczenia, w którym stoją kwiaty, tym dłużej kwiaty zachowają świeżość i trwałość.
Kwiaty cięte wstawione do wazonu mają różną trwałość w zależności od pory zbioru. Kwiaty tych samych gatunków cięte późną jesienią i zimą są zwykle mniej trwałe niż kwiaty zbierane wiosną lub latem. Wynika to z faktu, że warunki wzrostu kwiatów jesienią i zimą, ze względu na brak światła i krótki dzień, są gorsze niż w lecie. Rośliny w tym czasie zawierają mniej substancji zapasowych, łodygi są mniej sztywne, średnice kwiatów mniejsze – https://telekwiaciarnia.pl
Często się zdana, że kupujemy kwiaty, których pąki nie są w pełni rozwinięte (np. goździki, róże, złocienie). Pąki tych kwiatów rozwijają się w wodzie tylko częściowo lub wcale się nie rozwijają aż do zwiędnięcia. Jeśli kwiaty takie umieścimy w roztworze preparatu przedłużającego trwałość kwiatów, to żywotność ich zwiększa się nawet 2-3-krotnie, pąki zaś rozwijają się w pełni. Najlepszą jakość kwiatów zapewnia stałe przetrzymywanie ich w wazonie z roztworem preparatu. Ciągle jednak nie ma preparatu uniwersalnego, działającego korzystnie na kwiaty wszystkich gatunków. Inn/ musi być skład preparatu dla kwiatów o łodygach zdrewniałych (np. róża, lilak), a inny dla ‘kwiatów o łodygach zielnych, miękkich, lub mało zdrewniałych (np. gerbera, anturium, wyżlin, goździk). Niemniej jednak zastosowanie jakiegokolwiek preparatu przedłużającego trwałość kwiatów jest korzystniejsze niż wstawianie ich do wazonów zawierających jedynie czystą wodę.